De gemiddelde verwende theaterganger zeurt altijd over de gevolgen van veel te veel lachen, maar daar krijgt Andy Marcelissen zowel het heen als het weer van. Zeker als je meekijkt door de bril van Marcelissen leer je kleine dingen opnieuw te waarderen, kun je schaterlachen om dingen waar je vroeger om huilde en janken om alles waar je ooit om lachte. Of het nou gaat over zijn misdienaartijd, zijn acnéjeugd, zijn witte onderbroeken, zijn ontmaagding, zijn God of zijn ervaringen met meiden van de MAVO: Andy neemt u mee naar zijn opzienbarende verleden. Dit gelezen hebbende kunt u natuurlijk denken: ‘Ik blijf liever thuis’. Maar beter kunt u gewoon eieren voor uw geld kiezen en gáán!